Ziektes bij garnalen

Enkele vaker voorkomende ziekten/problemen:

Brandvlekkenziekte of roestziekte

Is een ziekte die vooral bij kreeften voorkomt, maar soms ook garnalen treft. Welke soorten garnalen gevoelig zijn, is niet bekend. Tijgergarnalen schijnen soms getroffen te worden. Deze ziekte wordt veroorzaakt door een schimmel. De ziekte wordt gekenmerkt door bruine en zwarte vlekken op de schaal en de poten. Behandeling geeft geen 100% zekerheid, waardoor het verstandig is om zieke dieren direct te verwijderen. Anders zullen ook andere dieren geïnfecteerd worden. Elzen- en eikenbladeren zouden de ziekte kunnen remmen.

Melkziekte

De melkziekte wordt gekenmerkt door een melkachtige uiterlijk (dieren zijn niet meer doorzichtig, het vlees wordt wit of oranjeachtig van kleur en dof) en de dieren gedragen zich apathisch. Deze ziekte schijnt eerder een vergiftiging te zijn dan een infectie.

De dieren verbleken, worden ondoorzichtig (melkachtig), waggelen, tuimelen en/of schieten door het aquarium, soms zelfs op hun zij of op hun rug. Ze worden trager en krijgen verlammingsverschijnselen. Ze klampen zich dan vast aan het dichtstbijzijnde substraat of plant.

De oorzaak en de remedie is soms onbekend, maar kan bijvoorbeeld gebeuren door de aanwezigheid van planten die behandeld zijn met bestrijdingsmiddelen, aanwezigheid van nitriet, toevoegen van plantenvoeding met zware metalen en waterverversen met water dat zware metalen bevat. In deze gevallen moeten direct verdachte materialen uit de bak worden gehaald en vervolgens moet een aantal maal kort na elkaar (een paar uur er tussen) water ververst worden (30-50% per keer). Hoe vaker, hoe beter. Vaak zie je na de eerste of tweede keer verversen al verbetering. Ook is het mogelijk om bijvoorbeeld linksonder water af te hevelen en direct vers water rechtsboven via een even dikke slang toe te voegen. Dat moet dan ook enige tijd doorgaan tot het water voor 80% vervangen is. Daarna nog een aantal gewone verversingen.

Raak in ieder geval niet in paniek. Bedenk dat dieren die vlak voor een verschaling zitten, een zelfde uiterlijk krijgen.

Misvormingen

Af en toe kan er tijdens een verschaling iets fout gaan en daardoor een misvorming optreden, bijvoorbeeld afbreken van poten of scharen (vooral bij kreeften). Of dit door de verschaling of medebewoners wordt veroorzaakt, is niet altijd duidelijk. Tijdens en vlak na de verschaling is de nieuwe schaal nog zacht, waardoor het dier zeer kwetsbaar is, o.a. voor aanvallen van soortgenoten en bijvoorbeeld vissen. Als de misvormingen niet erg hinderlijk zijn, zal het dier normaal verder leven. Bij een volgende verschaling zullen ontbrekende lichaamsdelen regenereren. Na die verschaling zal je zien dat er alweer kleine pootjes of scharen aanwezig zijn. Na 1 of meer volgende verschalingen zullen de ledematen weer volledig gegenereerd zijn. Bij misvormingen aan monddelen, kieuwen of andere vitale lichaamsdelen, zal het dier hoogst waarschijnlijk binnen enkele uren of dagen sterven.